lunes, 2 de abril de 2012

28

Me levanté por la mañana. Preparé la maleta y me fui. Dejé una nota a Clary y apagué mi móvil. Quería desconectar de todo esto y aproveché para ir a ver a mi familia. Cogí el tren y deje atrás la ciudad.
Llegué a casa, no se esperaban mi visita. Marta corrió a mis brazos, como de costumbre. Estaba jugando con mi madre a las cocinitas. Ella sorprendida se acercó a mí y me dio un gran abrazo.
-          ¿Qué haces aquí?- me dijo en tono de preocupación.
-          Es una larga historia, voy a dejar las cosas si?
-          Vale.
Subí a mi habitación, estaba todo como lo había dejado. Tiré la bolsa encima de la cama y me fui a dar una vuelta por el pueblo.
El aire era fresco. Lo echaba de menos. Subí al monte. Había un caminito que llegaba hasta la ermita. Casi nadie conocía el sendero, ya que estaba un poco escondido, o al menos eso pensaba. A sorpresa mía me encontré a Carlos.
-          ¿Carlos?
-          ¿Júlia? ¿no te habías ido?
-          Sí, pero he vuelto, me quedaré unos días a pensar.
-          ¿Pensar?
-          Si, han pasado muchas cosas…
-          Cuéntamelas.
-          ¿En serio?
-          Que si…
Se lo empecé a contar todo. Él asentía mientras yo le contaba hasta que acabé, que me dijo:
-          Si, es complicado, pero tienes que hacer caso a tu corazón y si ahora no te dice nada, espera.
-          Lo sé, es lo que he venido a hacer aquí.
-          Pero no te deberías haber ido sin decir nada.
-          Si eso si… pero entiéndeme, yo me siento fatal.
-          Lo sé- nos miramos a los ojos- no te preocupes, que harás lo correcto.
-          Gracias.
-          Ya sabe, aquí para cualquier cosa.
Y nos abrazamos. Me acompañó hasta casa y allí nos despedimos con otro abrazo.

¡Hola! Voy ha hacer un "experimento" que lo he visto en varios blogs. Intentaré que hasta que no haya 4 comentarios ( sin contar los mios) no colgaré el siguiente cap. Gracias!
PD: Aviso que ultimamente no tengo mucha inspiracion. :S

3 comentarios:

  1. Doncs anem be cirerer... Costará que la gente comente, pero tienes todo mi apoyo ^^

    ResponderEliminar
  2. Uff no m'agrada tenir q posar un comentari a cada capitol... perq a vegades no me funcionen els comentaris i le tinc q pedir l'ordinador a la meua germana... bueno q m'agrada molt com escrius, continua sense fer cas als comentaris

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moltes gràcies! No pasa res si no et funciona lo dels comentaris, ara que ja ho sé o tindré en compte, mentres puguis segur l'historia ja em va bé (:

      Eliminar